P A R K I N S O N A T E S | Frank Schijven

Feppen Manfred heft zijn glas: “Mannen, vandaag alles voor de Fep!” Gestrekte rechterarmen gaan de lucht in. “Alles voor de Fep!” weerklinkt het unisono, terwijl Manfred alle hoog geheven glazen kwistig bijvult. Gebalde linkervuisten gaan de lucht in. Manfred vervolgt zijn betoog: “Kameraden, waar iedereen faalde, slaagde de Fep!” Opgestoken duimen gaan de lucht in. “Ja.. de Fep wist wat feppen was” besluit Manfred, weemoedig. © Evigt Livt

Kaalslag Lonkend in de verte de telefoonboom. Niet geheel gerustgesteld hervat ik mijn zoektocht. Onaangedaan grist de tapir een twijgje van een struik. Ik loop voorbij de rode bosbuffel, de zwarte neushoorn, richting het gorilla verblijf. Onderwijl de telefoonboom niet uit het oog verliezend. En dan valt hij voorover, eerst langzaam, dan steeds sneller, en ik besef: de Grote Kaalslag is begonnen! Aangedaan haal ik de kloofbijl uit het tuinhuisje. © Evigt Livt

UFO? Zomaar, even tussendoor, een kort, waargebeurd verhaal. We gaan terug naar 1978. Corrie, mijn toenmalige vriendin, en ik gaan een bevriend stel, Frank en Karen, voor een paar dagen gezelschap houden op hun vakantieadres, een camping bij de Unterbacher See, Oost-Dusseldorf, Deutschland. Het is vrijdag, wir nehmen der Zug. Weldra aangekomen bij de grens worden we door een Deutsche Zollbeamte op onvriendelijke wijze gesommeerd uit te stappen: "Aussteigen!". Oei!, zo’n 10 minuten hiervoor had ik een plakje Afghaanse hasjies, Straßenwert zehn Gulden , onder het wastafelplankje in de wagon-wc getaped. Verdammt, ze zouden toch niet?……..Nein! Glücklich! De achterste helft von der Zug wordt afgekoppeld en blijft in Die Niederlande. Wij worden verzocht plaats te nemen in het voorste gedeelte von der Zug om de reis te hervatten: ‘Im vorderen teil des zuges platz nehmen, bitte’. Mijn smokkelpoging is mislukt.  Freitagnachmittag treffen wir unsere Freunde. Und um die Geschichte kurz

Unterbacher See De qualifiers laten Ruud flink zweten. Stramme spieren, pijnlijke pezen. Ruud krijgt er meer en meer tabak van….niet Ruud? “Wijntje, lijntje, Trijntje, pijntje” gaat  het door Ruud’s hoofd, terwijl hij zijn vermoeide lichaam in het koele water van de Unterbacher See laat zakken….toch Ruud? “Rood, rood, rood zijn de rozen, blauw, blauw, blauw bloeit de gentiaan”, fluisteren de engelen. …………………………………………………………Ruud? © Evigt Livt

  De titel zegt het al: therapeutisch tekenen Het laatste jaar beperk ik me, noodgedwongen, tot het tekenen met fineliner’s in dummy’s, A4 en A5. Met enige regelmaat zal ik een paar tekeningen hier plaatsen.  In chronologisch willekeurige volgorde. 

Wagyu rundvlees STERK “De sterkste koe eet het beste gras”. Terwijl ik mijn tafelgenote dit hoor zeggen kijk ik naar het nog onaangeroerde stuk Wagyu rundvlees op mijn bord. In een vlaag van zelfwalging gooi ik het door het geopende raam naar buiten. Het Wagyu rundvlees valt loodrecht, van de 122e verdieping van het ‘At.Mosphere’ Restaurant, naar beneden, richting droge woestijngrond. Mijn tafelgenote springt erachteraan. Op dat moment, een kleine 400 km westelijker, scoort Gonzalo Montiel voor Argentinië de winnende penalty. Mijn tafelgenote maakt na het vernemen van dit heuglijk feit een dubbele schroef. © Evigt Livt