P A R K I N S O N A T E S | Frank Schijven

Verzet Verzet kent vele vormen Mijn opa hield niet van vakantie Tót die ene, onvergetelijke dag Een wervelende zwerm spreeuwen  Gevolgd door een geraffineerde Rendang van gele bieten Ik heb langzaam ook honger Ik verzet me niet en bestel bij de Bezorgbeer een B urgermenu, vegan  © Evigt Livt

Schoen Jouw schoen is gladder dan de mijne Ojee! oja, jaja……dus? Jouw zool smelt als je jouw schoen hierop legt Ojee! one e, neenee……dus? Jouw schoen kent de weg Ojee! ach zo, wellicht……dus? Jouw schoen knelt  © Evigt Livt

   Achtervolgingswaanzin  Dit zou zomaar een spannende scêne ( "houdt de dief!" ) kunnen zijn uit de actie-film TAKE IT OR LEAVE IT. Zie ook mijn blog Parkinsonate 54

Kwartetten Mag ik van jou, van de serie ‘Mobiliteit’ de wandelstok? En van jou, uit dezelfde serie, de rollator? En van jou wil ik de rolstoel! En tenslotte, ook van jou, de invalideparkeerkaart? KWARTET!  

  Vrij! Van! Alles!  Alles wat jong is, jubelt en juicht Volg de vaandels Of plant je eigen vlag  Roer de trom Van je rombom wat maal ik erom Speelt de fanfare in een purperen regenton  Terwijl jij je laatste woorden spreekt: ‘Vrij! Van! Alles!’ © Evigt Livt

Kapot Als je twijfelt moet je doortrekken Of de twijfeltelefoon raadplegen Liggend op de twijfelaar Weet ik het zeker Er zit een egel bij de achterdeur Ernstig verzwakt door de ‘egelziekte2020’ De achterdeur is kapot     © Evigt Livt

Vandaag viel het Juryrapport van de ‘Poëzie Wedstrijd Stichting Parkinsonfonds’ op de mat, tezamen met het Certificaat van deelname. Mooie woorden die ik hier graag deel:

  Wat: Filmscript Titel: Take it or Leave it Genre: Actie-komedie-apocalyptisch  De nabije toekomst. 2030. De mensheid wordt bedreigt door een mysterieuze ziekte, waar uiteindelijk iederéén, binnen drie maanden na besmetting, aan sterft, onherroepelijk. Het is geen virus, geen bacterie, maar een compleet nieuw femomeen en daardoor niet te bestrijden.. De mensheid nadert zijn definitieve ondergang, iedereen wordt getroffen door MZ30*, de even mysterieuze als dodelijke ziekte, iederéén…. behàlve….de mensen met Parkinson(isme)!* Zij blijken immuun te zijn voor MZ30. Het betreft een groep van 25 miljoen mensen, wereldwijd. In dat zelfde jaar, nét voor de mysterieuze uitbraak van MZ30, is een groep vooraanstaande neurologen er eindelijk in geslaagd een 100% effectief geneesmiddel voor Parkinson te ontwikkelen: PAR-DON*. Dit revolutionaire geneesmiddel moet alleen nog in productie worden genomen. Een enórm winstgevend project voor de farmaceutische industrie, tegelijkertijd een enórme verl

Ik klop Het Poolse kerstdiner was een smakelijke verrassing  Keukenmeester Schraalhans liet  verstek gaan Bovenop de kerstboom prijkte een prachtige open piek, mét een praatje Van nabij gadegeslagen door een boerende engel Waarop de Grijze Roodstaart verfoeilijk “ik klop, ik klop!” begon te krijsen in zijn kooi Waarop de deur openging Voor mij hét moment om te besluiten: ik pas! © Evigt Livt

 Van het dierenfront Nandoes kunnen pikken En gedachten lezen De gewone oeakari heeft een onbehaard gezicht En kan de toekomst voorspellen De Tasmaanse tijger was uitgestorven Maar is nu weer prominent aanwezig aan het front De wolf is zijn leven niet zeker © Evigt Livt

1926-2023 Het definitieve afscheid Op 9 december overleed mijn lieve moeder op 97-jarige leeftijd. Safia, Hanneke en ik waren daar bij. Zo konden we haar steunen en begeleiden in haar vredige ‘overgaan’.  Op 16 december namen we, familie en vrienden, voor de laatste maal gezamenlijk afscheid.  Ik heb met enkele woorden de herinnering trachten vorm te geven:   Hier stond een mooie, oude boom  Bij een ieder geliefd Vredig van gemoed Sterk van lichaam Helder van geest Ingehaald door de tijd Meegenomen door de wind Zo schreef de Grote Dichter Adios mamá, we hadden je graag nog even bij ons gehouden

De 50e Parkinsonate!  Aflevering 50, vandaag, 1 januari 2024. Als dat geen reden tot reflectie is?  Voor mij was 2023 vooral een jaar van afscheid nemen, muchas despedidas. Afscheid van mijn gezondheid, mijn mobiliteit, de controle, de spraak, het lopen, mijn dagelijkse bezigheden (zoals het schilderen, gitaar én piano spelen, muziek- en video producties op de computer, lange wandelingen, museum- én concert bezoek, eindeloos films en series kijken). Afscheid van gezamenlijke  toekomstplannen, vertrouwde omgevingen (N-Limburg, Veluwe), de huizen, de spullen, de tuinen, de moestuinen, de natuur, de dieren (de honden, katten, kippen, paarden, geiten, schapen, ezels). Afscheid van het werk, de cliënten en daarmee vooral afscheid van de vele mensen die we de afgelopen dertien jaar hebben leren kennen, zowel in N-Limburg als de Veluwe. En ten slotte hebben we met veel verdriet in 2023 definitief afscheid genomen van enkele (zeér) dierbaren, waaronder een van beste vrienden en mijn moeder. M