P A R K I N S O N A T E 13: 13 juli 2022


13 juli 2022

Precies 1 jaar geleden

Slechts 1 jaar geleden 

Spanje

Onbezorgd

Maar het was er al

Wat ik nu voel

Voelde ik daar ook al

Maar toen wist ik het nog niet

Ja, ik lag de hele dag in het park

In de vooruitgeworpen schaduw

Ja, ik kon toen al mijn warmte niet kwijt

En ja, ik liep toen al met een stok

Ik was toen al wankel

Ik had toen slechts een vermoeden

Van wat ik nu zeker weet

13 juli 2023






Reacties

  1. Anoniem14 juli 2023 om 00:34

    Als
    Een dief in de nacht. Het besteelt je. Van zowat alles, langzaam maar zeker. Het groeit ergens en je weet niet waarheen. Het ongewisse is ook killing natuurlijk. Maar toch, je moet. En blijf hopen, veel hopen mee. Ik ook, ik voel en hoop met je mee.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

P A R K I N S O N A T E 50: Jubileumaflevering!

Afbeelding
De 50e Parkinsonate!  Aflevering 50, vandaag, 1 januari 2024. Als dat geen reden tot reflectie is?  Voor mij was 2023 vooral een jaar van afscheid nemen, muchas despedidas. Afscheid van mijn gezondheid, mijn mobiliteit, de controle, de spraak, het lopen, mijn dagelijkse bezigheden (zoals het schilderen, gitaar én piano spelen, muziek- en video producties op de computer, lange wandelingen, museum- én concert bezoek, eindeloos films en series kijken). Afscheid van gezamenlijke  toekomstplannen, vertrouwde omgevingen (N-Limburg, Veluwe), de huizen, de spullen, de tuinen, de moestuinen, de natuur, de dieren (de honden, katten, kippen, paarden, geiten, schapen, ezels). Afscheid van het werk, de cliënten en daarmee vooral afscheid van de vele mensen die we de afgelopen dertien jaar hebben leren kennen, zowel in N-Limburg als de Veluwe. En ten slotte hebben we met veel verdriet in 2023 definitief afscheid genomen van enkele (zeér) dierbaren, waaronder een van beste vrienden en mijn moeder. M
Meer lezen