P A R K I N S O N A T E S | Frank Schijven

Geprakte banaan Muggenbloed doet goed Doet wonderen bij personen met een woede probleem Pitchen moet je skippen Olifantengeduld is daarentegen een vereiste Geprakte banaan de basis van elk bestaan Nu bij elke 500 kilo bananen een gratis prakker! Bepakt, bezakt, beprakt © Evigt Livt

  Het Verschot Hier zit ik dan, met mijn rugzak Bepakt, bezakt, berooid Das Land wo die Zitronen blühen verder dan ooit Gran Balconia dreigend in het verschiet Eerst weg zien te komen uit dit droogdal Alles bedekt onder een deken van wanhoop Ondanks een zeurende rugpijn lukt het me Horst te verlaten © Evigt Livt

Verstomde monden Ronkende dompelpompen Het lawaai dreef Twan tot het uiterste: hij gooide met eieren en stront Ineengekrompen roerdompen Eieren eieren stront stront Gekrompen deegklompen “Dat ick het nimmer wage  tot den strydbyl is   beghrave” jammerde Twan Verstomde monden © Evigt Livt

  Spanje/Asturias/Lastres: conclusie, conclusión Het verhaal vanuit het P-perspectief . Allereerst: de vliegreis, el vuelo, dat ging wonderbaarlijk goed, zowel heen als terug. Een toilet, un baño, was telkens in de nabijheid, belangrijk ivm met mijn plotselinge aandrang! Ongevaarlijk. Dan: het lopen in Lastres viel niet tegen. Op het begin liep ik nog met twee stokken, later zonder stokken, sin bastones! Bergop is voor mij makkelijker dan bergaf. Afremmen is lastig, sowieso. Soms gevaarlijk. Zwemmen, nadar, kan ik nog, maar overeind komen en in de golven staan lukt niet meer. Te instabiel, teveel beweging van zand, wind en water. Best gevaarlijk. Ik ben de eerste dag aan zee overigens geprikt door een kwal, medusa. Aflandige wind, té druk met mijn balans. Daarom deze pijnlijke verrassing. Niet gevaarlijk. Verder: één keer flauw gevallen door een té lage bloeddruk, presión arterial baja. Oorzaak: té vroeg, té haastig, té steil, té warm, nog niets gedronken, niets gegeten. Ik was alleen,

Lastres Spanje/Asturias/Lastres: het verblijf, la estancia We laten P nog even buiten de lijnen en spelen het spel zoals aanvankelijk gepland. En dan zeggen we tegen elkaar: ¡MADRE DE DIOS!  wat is het hier fijn én mooi! Overal de zee, overal de bergen, el mar y la montaña. Overal natuur, rust en ruimte, onwáárschijnlijke natuur, rust en ruimte! De natuur hier roept een overweldigende bewondering op. Fysiek zijn we in een omgeving van iets groots dat ons begrip van de wereld overstijgt. Nuestro Mundo. Het landschap voelt als een reis terug in de tijd. Een tijd waarin het leven nog simpel en overzichtelijk was. Een landschap waarbij je nog kan voorstellen dat er géén mensen woonden, dat er ieder moment een T-Rex om de hoek komt rennen.  De zee en bergen bieden een immer fascinerend schouwspel, waar je ook kijkt op welk moment van de dag. Mirador de San Roque Lastres, vanaf Mirador de San Roque ‘Onze straat’ Wij hebben tijdens dit verblijf redelijk wat gewandeld. We hebben onze vaste wan

  Partida Spanje/Asturias/Lastres: de reis, el viaje Nog geen twee jaar geleden begon ik een blog over Spanje, en het kopen van een huisje aldaar: Nederlanders in Asturias .  Op de volgende manier stelden we ons daar eind 2021 voor: “De blik gericht op Asturias. We hebben daar sinds kort een woning. In Lastres om precies te zijn, een vissersdorp, met de oceaan aan je voeten en de bergen in de rug. In eerste instantie als vakantiebestemming, maar met de serieuze optie om er te gaan wonen. De toekomst zal het uitwijzen. In deze blog lees je over onze ervaringen met Asturias in het bijzonder en daarnaast de wereld in wat algemenere zin.” En nu schrijf ik een blog met de naam Parkinsonates. Bovenstaande droom is aan de horizon verdwenen. In twee jaar tijd is er een harde, bittere werkelijkheid voor in de plaats gekomen. Maar désondanks alles wil ik hier nog toch nog wat recente Asturias ervaringen kwijt, sommige positief, andere minder positief.  Om positief te beginnen: IK BEN….WIJ ZIJN N

Ploegschaar Bersen   Voordat het bersen goed en wel in gang was gezet vlogen de eerste beschuldigingen over en weer. Ploegscharen werden tot zwaarden gesmeed. Elvis Crespo liet zich deze keer niet door Dries van Kuijk het vlees van het bord blazen. Voorbij, de uit vegetarische richtingen waaiende winden. En voordat Dries goed en wel kon blazen had Elvis al 7 stuks gestrekt. Zich daarmee eindelijk bevrijdend van de schaduw van zijn broer Hernán. En Dries van Kuijk? Dries emigreerde naar de VS om daar, onder een schuilnaam, de urine uit de blaas van een, uiteindelijk legendarisch konijn te drukken. © Evigt Livt

Jacobsdraaistel Jacobsdraaistellen besparen gewicht en geld. Mits u uiteraard over het juiste materiaal beschikt, dus géén Mat ‘46! Dat het geval zijnde, gaan we over tot de orde van de dag.  Er zijn 3 aanmeldingen voor de excursie van overmorgen naar de Dahliatuin Helmond-West , waarvan 2 onder voorbehoud. Derhalve wordt de inzet van jacobsdraaistellen overwogen. Dit mag echter géén gewoonte worden. Jacobsdraaistellen spinnen garen bij schaarste. © Evigt Livt