P A R K I N S O N A T E 34: Spanje/Asturias/Lastres (1): de reis, el viaje

 

Partida

Spanje/Asturias/Lastres: de reis, el viaje

Nog geen twee jaar geleden begon ik een blog over Spanje, en het kopen van een huisje aldaar: Nederlanders in Asturias. 

Op de volgende manier stelden we ons daar eind 2021 voor: “De blik gericht op Asturias. We hebben daar sinds kort een woning. In Lastres om precies te zijn, een vissersdorp, met de oceaan aan je voeten en de bergen in de rug. In eerste instantie als vakantiebestemming, maar met de serieuze optie om er te gaan wonen. De toekomst zal het uitwijzen. In deze blog lees je over onze ervaringen met Asturias in het bijzonder en daarnaast de wereld in wat algemenere zin.”

En nu schrijf ik een blog met de naam Parkinsonates. Bovenstaande droom is aan de horizon verdwenen. In twee jaar tijd is er een harde, bittere werkelijkheid voor in de plaats gekomen.

Maar désondanks alles wil ik hier nog toch nog wat recente Asturias ervaringen kwijt, sommige positief, andere minder positief. 

Om positief te beginnen: IK BEN….WIJ ZIJN NÚ IN ASTURIAS! 

Wij = Safia, ik en Mr P. (Parkinsonisme).

Nu = 4-18 okt 2023

Twee eerdere pogingen waren jammerlijk mislukt. Wellicht stof voor een volgend blog?

De laatste geslaagde poging was voor mij in juli ‘22.

Enfin, deze poging gaat met het vliegtuig vanuit Weeze naar Oviedo, Asturias. Persoonlijke assistentie gevraagd bij Ryan-Air, maar helaas misgelopen.

De reis verliep echter goed. De douane was niet geïnteresseerd in mijn medicatie, waarvoor we zo zorgvuldig alle documenten hadden geregeld.

Het grootste probleem vormde de tijdige beschikbaarheid van een toilet: ik moet door P vaak plassen, vrij plotseling en vrij dringend. Dus dat was wel spannend. Aangekomen in Spanje was het bij de autoverhuurbalie erg druk, 1 vd 2 medewerksters besloot te stoppen op het drukste moment vd dag, welkom in Spanje?

El supermercado 

Primero al supermerchado, Alimerka in Colunga.

Want dat is ook een ding. Ik volg een streng koolhydraatarm/eiwitrijk dieet. En de vraag is of we hier de juiste ingrediënten kunnen vinden. Het dieet is overigens onderdeel van het programma Gripopparkinson en bestaat naast genoemd dieet uit supplementen, beweging, kennis.

Koken, cocinar, lukt mij al lang niet meer. Dus is Safia ook hier de kok. Én de chauffeur trouwens, want autorijden zit er helaas ook niet meer in voor mij.

Qua ingrediënten is het dieet hier redelijk goed voort te zetten.

Vista de los Picos de Europa

Om in Asturias rond te rijden door voor ons inmiddels bekend terrein roept veel emoties op en gedachten gaan terug naar wat er de laatste twee jaar allemaal gebeurd is. En eerlijk gezegd, we hadden geen van tweeën gedacht hier nog eens sámen rond te rijden. 

Llegó a nuestra casa

Atardecer, zonsondergang 

Bij aankomst bij ons huisje in Lastres hetzelfde verhaal, veel emoties. Een vd symptomen van mijn vorm van Parkinson is emotionele incontinentie, dus de tranen vloeiden rijkelijk.

Hartelijk weerzien met de lokale bewoners van ons wijkje. Met oa Ita en Anselmo , Muncho en Christina, Amando en Gorrety, Inori en haar hondje Chicio en haar zoon Mundo. 

Allemaal even lief, iguelmente dulca, en even betrokken en geïnteresseerd in ons en in het bijzonder in mijn gezondheid, mi salud!

We hebben het gered! De reis doorstaan, de dag overleefd! Het oude vissershuisje voelt vertrouwd, als thuis, nuestra casa, de locatie, de natuur blijft overweldigend, de temperaturen zijn abnormaal hoog voor oktober, het blijft elke keer weer overweldigend om de zee en de bergen te zien, alles goed, zou je denken….maar hoe vindt mr P. dit allemaal? 

Vistas al mar y montaña 

Lastres en noche

Verstuurd vanaf mijn iPhone